mooie meiden en coffie
Door: de maertelaere dirk
Blijf op de hoogte en volg Dirk
03 December 2007 | Colombia, Bogotá
Een volledige UP-DATE
Nu op het moment ben ik in Colombia,Bogota. Het was een serieuze klim naar de grens van Colombia.Toen ik de grens over wou steken kon ik geen stempel in mijn paspoort krijgen, ik moest 25Km verder de grens over steken,er was een Brazileaan in dezelfde situatie, hij kwam de ganse weg van Canada met een mobilette en zou richting Venezuela gaan ( vanachter op de mobilette was een hertegewei gebonden waar een plastieken arm en hand op stak).Hij was 6 maanden onder weg en reed een gemiddelde van 300Km per dag.Hij heeft me getrokken met een touw tot aan de andere grensovergang, na een hartelijk afscheid onze weg vervolgt.
Van Cucuta verder gereden naar BUcaramanga. Het was de ganse tijd klimmen, s'avonds geslapen in mijn hangmat bij een restaurant. De volgende dag verder naar San Gil en in Cite overnacht bij een winkelier, de dorpelingen daar waren allemaal geintereseerd in de fietsverhalen.Daarna verder naar Barbarosa,Puente nat. , Chiquinquira, Ubate, Zipaquira, Chia en uiteindelijk ben ik nu in Bogota.
Het inkomen van Bogota verliep vrij vlot, langs een autostrade. Eens ik het center naderde kwam ik 2 fietsers tegen die me een stuk begelijdden naar het centrum.
Eens ik in het eigenlijke centrum was moest ik goed uit mijn doppen kijken, niet alleen van het verkeer , maar ook van de gevarenzone. Er waren op elke hoek van de straat militairen en ganse stukken ( een soort van getto's en sloppenwijken ) waren bewaakt door zwaar bewapende militairen, op de lange stukken weg maakte ik dat ik nooit aan de kant van het voetpat was, ik fietste altijd op het 2de en 3de vak , als ik stopte om de weg te vragen naar het hotel maakte ik dat ik bij militairen stond.
Het laatste stuk werd ik begeleid door een zakenman met een jeep die me bij het afscheid een brief van 5000 pesos gaf.
De Colombianen zijn heel curieus en vragen naar de belevenissen op de fiets.
Het zijn heel vriendelijke mensen
Na een paar dagen rust zal ik verder rijden naar Medellin ( de city of Escobar)
KM STAND : 16.000
groetjes dirk
Nu op het moment ben ik in Colombia,Bogota. Het was een serieuze klim naar de grens van Colombia.Toen ik de grens over wou steken kon ik geen stempel in mijn paspoort krijgen, ik moest 25Km verder de grens over steken,er was een Brazileaan in dezelfde situatie, hij kwam de ganse weg van Canada met een mobilette en zou richting Venezuela gaan ( vanachter op de mobilette was een hertegewei gebonden waar een plastieken arm en hand op stak).Hij was 6 maanden onder weg en reed een gemiddelde van 300Km per dag.Hij heeft me getrokken met een touw tot aan de andere grensovergang, na een hartelijk afscheid onze weg vervolgt.
Van Cucuta verder gereden naar BUcaramanga. Het was de ganse tijd klimmen, s'avonds geslapen in mijn hangmat bij een restaurant. De volgende dag verder naar San Gil en in Cite overnacht bij een winkelier, de dorpelingen daar waren allemaal geintereseerd in de fietsverhalen.Daarna verder naar Barbarosa,Puente nat. , Chiquinquira, Ubate, Zipaquira, Chia en uiteindelijk ben ik nu in Bogota.
Het inkomen van Bogota verliep vrij vlot, langs een autostrade. Eens ik het center naderde kwam ik 2 fietsers tegen die me een stuk begelijdden naar het centrum.
Eens ik in het eigenlijke centrum was moest ik goed uit mijn doppen kijken, niet alleen van het verkeer , maar ook van de gevarenzone. Er waren op elke hoek van de straat militairen en ganse stukken ( een soort van getto's en sloppenwijken ) waren bewaakt door zwaar bewapende militairen, op de lange stukken weg maakte ik dat ik nooit aan de kant van het voetpat was, ik fietste altijd op het 2de en 3de vak , als ik stopte om de weg te vragen naar het hotel maakte ik dat ik bij militairen stond.
Het laatste stuk werd ik begeleid door een zakenman met een jeep die me bij het afscheid een brief van 5000 pesos gaf.
De Colombianen zijn heel curieus en vragen naar de belevenissen op de fiets.
Het zijn heel vriendelijke mensen
Na een paar dagen rust zal ik verder rijden naar Medellin ( de city of Escobar)
KM STAND : 16.000
groetjes dirk
-
04 December 2007 - 10:17
Aimé:
Hela Dirk,
Er loopt daar toch veel volk rond, geloof ik en vree veel boten. En heel bewolkt. Was dat een piranha bij de foto's? Hebt ge die opgegeten ? En die schildpad, is daar soep van gekookt ?? Is hier wel een beschermde diersoort, hoor, maatje !! Het is me opgevallen, maar je hebt toch een andere hoed ? De andere was toch beige (of wat er nog op trok)? Wees daar maar voorzichtig in Colombia want dat is ook geen land waar de doorsnee toerist naartoe wil trekken. Gelukkig is Pablo Escobar niet meer onder de levenden, maar wellicht zal er daar wel een ander onguur type de touwtjes in handen hebben.... Pas toch maar goed op. Denk dat je wel het één en ander zult kunnen vertellen als je terug bent. We spreken wel eens af voor een paar winteravonden bij de haard om alles "live" te horen van jou. Straks ben je een jaar weg; weet je al wanneer je terugkeert ???
Hou je goed, vriend
-
07 December 2007 - 19:09
Hilde:
Hallo Dirk,
Ik heb al van in het begin de reisroute gevolgd!!! Wees voorzichtig en misschien is Aimé zo vriendelijk om me ook uit te nodigen als jij je reisverhaal nog eens in geuren en kleuren verteld. Ik dacht aan een bbqtje zoals de vorige keer dat we tesamen zaten,hmmmmmmmmmmmmm. Hety zal niet direct een haardverhaal zijn denk ik want zo te zien heb je de smaak goed te pakken om in de vremden te vertoeven!!!
Hou je haaks hé en tot de volgende keer!!!!
groetjes Hilde
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
